Willuhn Groep

Alcohol- en drugsverslaafden en mensen met obsessief-compulsieve stoornis (OCD) of eetbuistoornissen kunnen geen van allen hun beschadigende dwangmatige gedrag stoppen. Waarschijnlijk hebben ze last van een vergelijkbaar onderliggend hersenmechanisme dat hun gedrag één kant op stuurt. Onderzoek in knaagdieren moet uiteindelijk leiden tot therapieën waar deze patiënten baat bij hebben. Bij OCD-patiënten zijn de eerste successen al geboekt.

Compulsiviteit

Compulsiviteit is dwangmatig handelen ongeacht de negatieve consequenties daarvan. Compulsief gedrag is vaak herhaaldelijk en volhardend, en wordt gekarakteriseerd door het niet bewust kunnen aanpassen ervan. Compulsiviteit speelt een centrale rol bij verslaving en andere psychiatrische ziektebeelden, zoals obsessief-compulsieve stoornis (OCS) en impulsiviteitsstoornissen.

Diepe Hersenstimulatie

Diepe hersenstimulatie met elektrische prikkels blijkt effectief als behandeling bij therapie-resistente patiënten met neurologische en psychiatrische aandoeningen. Ons begrip van hoe dat precies werkt is echter beperkt.

translationeeL onderzoek

Deze onderzoeksgroep bestudeert de neurobiologie van compulsief gedrag en hoe diepe hersenstimulatie deze bijstelt om dit terug te dringen. Specifiek, kunnen we klinische bevindingen van humane studies vertalen naar relevante diermodellen, en vice versa richten we ons op het toepassen van de conclusies uit onze fundamentele studies naar de kliniek.

Meer gedetailleerde informatie is te vinden op de Engelse pagina’s.

Ingo Willuhn geeft leiding aan deze pre-klinische onderzoeksgroep, die onderdeel uitmaakt van een groter klinisch onderzoeksteam op het Amsterdam UMC (Locatie AMC). De groep richt zich op “compulsiviteit” en de effecten van diepe hersenstimulatie op compulsief gedrag.

Volg het Willuhn lab op Twitter