
J. Alexander Heimel is een expert in de neurobiologie van het gezichtsvermogen. Zijn doel is te begrijpen hoe zicht in actie wordt omgezet, aangeleerd en door instinct.
Om deze vraag te beantwoorden, meten hij en zijn team de hersenactiviteit van muizen met elektrofysiologie en calciumbeeldvorming door twee-fotonenmicroscopie en micro-endoscopie. Zij verstoren ook selectief de visuele verwerking door optogenetische, chemogenetische en farmacologische middelen om de neurale circuits die ten grondslag liggen aan het kunnen zien te onderzoeken. Hersengebieden die op dit moment onderzocht worden door Heimel en zijn team zijn de visuele schors, de visuele thalamus, de superior colliculus, de zona incerta en het periaqueductal grijze gebied.
Mini Bio
Alexander Heimel is opgeleid als natuurkundige en wiskundige aan de Universiteit van Utrecht. Hij promoveerde in 2002 in de wiskunde aan het King’s College in London (VK), onder supervisie van Ton Coolen. Daarna verhuisde hij naar het laboratorium van Sacha Nelson (Brandeis University, Waltham, MA, VS) waar hij een opleiding in experimentele neurowetenschappen heeft gevolgd. Na zijn postdoctorale werk in de VS keerde hij terug naar Nederland naar het lab Moleculaire Visuele Plasticiteit onder leiding van Christiaan Levelt. Daar werkte hij aan plasticiteit in de visuele cortex. In 2014 richtte hij de Cortical Structure & Function groep op aan het Nederlands Herseninstituut.
Heimel heeft een prestigieuze VIDI subsidie ontvangen van de NWO, evenals andere nationale en internationale subsidies. Onder de ontdekkingen van Heimel en collega’s zijn de verrassende afwezigheid van organisatie van kenmerkvoorkeur in de visuele cortex van een zeer zicht-georiënteerd zoogdier, en de nog meer verrassende aanwezigheid van organisatie van kenmerkvoorkeur in de superieure colliculus van knaagdieren. Andere opmerkelijke ontdekkingen zijn de identificatie van het kanaal voor de inverterende synaps in de staaf-bipolaire cel in het netvlies en dat de eliminatie van remmende synapsen een belangrijke component is in neurale, van ervaring-afhankelijke plasticiteit bij het volwassen zoogdier. Heimel en zijn team lieten ook zien hoe de aangeboren angst van muizen op vogels in de lucht habitueert.
Nevenwerkzaamheden
- Commissielid NWO Research community Organisms in their environment